-
„Memoria futuri”
Archiwum Kategorii: Numeri (Bemidbar)
Równość, równouprawnienie, parytet
Czy wyobrażacie sobie społeczeństwo ludzi tego samego wzrostu? Nikt nie byłby wyższy, panowałaby totalna równość. Totalna równość? A co z kolorem oczu? Przecież, żeby zapewnić powszechną równość nie może być jednego osobnika z oczami niebieskimi, a innego z piwnymi. Toż byłaby jawna dyskryminacja. Ale zaraz, czy wszyscy musieliby mieć włosy blond, czy też byłoby to społeczeństwo brunetów? Kto by o tym miał decydować? Demokracja? Wszyscy, czyli kto? Powoli jawi się absurd takiego pomysłu, bo problem byłby choćby z rozpoznaniem znanego nam wcześniej osobnika.
Analogie pomiędzy Nowym Testamentem, a judaizmem – część 3 [Uczniowie Balaama]
Apokalipsa zawiera zwrot „nauki Balaama”, który może zostać lepiej zrozumiany, gdy spojrzymy nań przez pryzmat judaizmu. Wspomniane słowa skierowane są do zboru w Pergamie: „Ale mam nieco przeciw tobie, bo masz tam takich, co się trzymają nauki Balaama, który pouczył Balaka, jak podsunąć synom Izraela sposobność do grzechu przez spożycie ofiar składanych bożkom i uprawianie rozpusty” (Ap 2:14 BT). Czym zatem są „nauki Balaama”? W Biblii Tysiąclecia przypis informuje nas: „Nowy Testament śladem tradycji judaistycznej uważa Balaama za typ przewrotnego doradcy”.
Analogie pomiędzy Nowym Testamentem, a judaizmem – część 2 [STUDNIA MIRIAM]
Parsza Chukat w 20. rozdziale Bemidbar (Księgi Liczb) opisuje wydarzenia, które rozgrywają się pod koniec wędrówki Izraela po pustyni. Pokolenie, które miało umrzeć na pustyni, wymarło. Od tego miejsca Tora relacjonuje wydarzenia ostatniego roku wędrówki. Minęło prawie 40 lat, umiera Miriam, siostra Moszego i Aharona. Relacja Tory jest lakoniczna, Miriam umiera w Kadesz na pustyni Cin i tam zostaje pochowana – o tym informuje nas werset 1., a werset 2. stwierdza: „A zgromadzenie nie miało wody i zebrali się przeciwko Moszemu i Aharonowi”. Czy kolejność opisu ma jakieś znaczenie?
Nagość, akt, erotyka, pornografia, zakazane stosunki – „Zróbcie ogrodzenie wokół Tory”
Ten wpis zacznę od słów XVIII-wiecznego rabina Chajima Moszego Luzatto: „Rozważmy teraz grzech zakazanych stosunków, zaliczany do najcięższych grzechów […] Kto pragnie być całkowicie oczyszczony z tego grzechu, musi się zdobyć na niemały wysiłek, bowiem zakaz grzechu tego dotyczący obejmuje nie tylko sam akt, ale wszystko, co jest z nim blisko powiązane. Tora stwierdza jasno: »Nie zbliżaj się do odkrytej nagości« (Wajikra [Kapłańska] 18:6)”. /Raw Mosze Chajim Luzatto, „Ścieżka sprawiedliwych”, Fundacja Ronalda S. Laudera, Kraków 2005, ss. 118-119/
