-
„Memoria futuri”
Archiwum Tagu: antysyjonizm
Trzecie przykazanie rabiniczne
3. Przykazanie [zapalania] świateł chanukowych. Światła chanukowe zapala się przez osiem dni Chanuki w ciągu pół godziny po zmroku.
/Szewa Micwot Derabanan, Siedem Przykazań Rabinicznych w: Ewa Gordon, Tarjag Micwot, 613 Przykazań Judaizmu oraz Siedem przykazań rabinicznych i Siedem przykazań dla potomków Noacha, Fundacja Laudera, Kraków 2000, s. 119, dostępne też w wydaniu Austerii, Kraków 2010/
Jest to drugie, z rabinicznych przykazań dotyczące zapalania świec i trzecie upamiętniające cud. Pierwsze, jak pamiętamy, upamiętnia cud uratowania Izraela przed zgotowaną im zagładą, drugie, to upamiętnienie cudu podczas przymierza synajskiego, podczas którego Izrael usłyszał dwie wersje przykazań dekalogu w jednej wypowiedzi Boga.
Syjoniści nie mówią po żydowsku!
Pewien starszy Żyd opowiedział mi kiedyś krótką historię ze swego dzieciństwa. Gdy był ze swoim ojcem w synagodze, zapytał go co oznaczają słowa modlitwy – wypowiedział jej fragment po hebrajsku – niestety nie znam hebrajskiego, więc nie mogę ich przytoczyć, ale nie o to chodzi. Jego ojciec odpowiedział mu wtedy: »Jakbym wiedział co te słowa znaczą, to byłbym rabinem«.
Nie wszyscy Żydzi są syjonistami
W niniejszym wpisie chciałbym zwrócić uwagę na sprzeciw judaizmu wobec syjonizmu. Syjonizm to ruch powstały w reakcji na powszechny XIX-wieczny antysemityzm, który ogarniał całą Europę, a najbardziej brutalne formy przejawiał w carskiej Rosji. Historycy dostrzegają „związek między izolacją Żydów w Rosji a powstaniem zarówno antysemityzmu jak i syjonizmu, niezależnie od tego, że samo sformułowanie tych koncepcji należy bardziej przypisać określonym środowiskom Europy Zachodniej”. Krótka historia syjonizmu tutaj.
Tisza be-Aw – najsmutniejszy dzień żydowskiego roku
5 sierpnia judaizm obchodził święto „Tisza be-Aw” (dziewiąty aw), najsmutniejszy dzień żydowskiego roku. Dziewiąty dzień miesiąca aw upamiętnia zburzenie pierwszej i drugiej Świątyni w Jerozolimie, gdyż tak się zdarzyło, że w 586 r. p.n.e. Babilończycy zburzyli Świątynię Salomona 9. dnia miesiąca aw, a sześć wieków później, w 70 roku n.e., tego samego dnia i miesiąca, Rzymianie spalili drugą Świątynię, odbudowaną przez Żydów, którzy wrócili z wygnania, a rozbudowaną później przez Heroda Wielkiego. Świątynia płonęła jeszcze całą noc 10. dnia miesiąca aw.
