-
„Memoria futuri”
Archiwum Tagu: dekalog
Drugie przykazanie rabiniczne
2. Przykazanie [zapalania] świec szabatowych.
Świece szabatowe zapala się na 18 minut przed zachodem słońca”.
/Szewa Micwot Derabanan, Siedem Przykazań Rabinicznych w: Ewa Gordon, , Tarjag Micwot, 613 Przykazań Judaizmu oraz Siedem przykazań rabinicznych i Siedem przykazań dla potomków Noacha, Fundacja Laudera, Kraków 2000, s. 119, dostępne też w wydaniu Austerii, Kraków 2010/
Według miary czasu opisanej w pierwszym rozdziale Genesis, dzień rozpoczyna się wieczorem dnia poprzedniego. Brzmi to jak błąd logiczno-językowy, ale nie jest to pleonazm. Chodzi o to, że doba w Biblii zaczyna się o zachodzie słońca. Stąd taka biblijna doba obejmuje dany dzień, dla przykładu sobotę oraz część poprzedniego dnia, czyli piątkowy wieczór od zachodu słońca. Kończy się z kolei z chwilą pojawienia się trzech gwiazd w sobotni wieczór. Na ten moment należy się odpowiednio przygotować.
Dekalog czy Heptalog?
Niniejszy wpis jest kontynuacją poprzedniego. W zeszły Szabat odczytywano parszę Jitro zawierającą Dziesięcioro Przykazań, zwanych Dekalogiem (Dziesięcioma Słowami, hebr. Aseret Hadibrot). Tekst Dekalogu zamieszczony jest w 20. rozdziale księgi Wyjścia (hebr. Szemot). Oczywiście nie jest to wersja skrócona, która nauczana jest powszechnie (dla zainteresowanych: pełny tekst Dekalogu z polskich przekładów Biblii dostępny jest na stronie www.dekalog.pl), ale nie o tym chcę napisać. Chciałbym zwrócić uwagę na werset następujący bezpośrednio po tekście przykazań, gdyż ukazuje on pozazmysłowe doświadczenie jakim było nadanie Izraelowi Tory na Synaju. Można powiedzieć, z czwartego (duchowego) wymiaru.
Heptalog – kodeks moralny sprawiedliwych wśród narodów świata
Wracam to tematu mało znanego i ciągle jeszcze przemilczanego pośród polskich chrześcijan, czyli jakie są wymagania religijne judaizmu (Biblii?) w stosunku do nie-Żydów. Sytuacja zaczęła się powoli zmieniać w związku z upadkiem komunizmu i odrodzeniem żydowskiego życia religijnego. Tak, to właśnie Żydzi mogą pomóc w dotarciu do korzeni i źródła popularności idei głoszonych przez pierwotne chrześcijaństwo. Ba, może pomogą zrozumieć, że chrześcijaństwo sytuuje się wewnątrz judaizmu!
Niedziela – pierwszy dzień tygodnia, starożytny dzień boga Słońca
Poniższe cytaty z książek profesora Aleksandra Krawczuka: „Starożytność odległa i bliska” (Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1987) oraz „Konstantyn Wielki” (Wiedza Powszechna, Warszawa 1985) wyjaśniają niezbicie, że święcenie niedzieli nie ma chrześcijańskiego pochodzenia.
Idolatria, idololatria – odwieczny problem współczesności
Słowa parszy Lech lecha, czytanej w ostatnią sobotę w synagogach, to wezwanie Abrahama, który jeszcze nosi imię Abram (hebr. Awram) do wyjścia ze swojego kraju, pozostawiania krewnych i domu swego ojca. Bóg obiecuje uczynienie z niego wielkiego narodu oraz błogosławienie tym, którzy mu będą błogosławić i przeklinanie tych, którzy jego będą przeklinać. Co więcej, otrzymuje zapewnienie, że wszystkie rodziny ziemi będą błogosławione dzięki niemu. Dlaczego? Czym sobie na to zasłużył?
Przykazania Noachickie – nieznane przykazania chrześcijaństwa
Przykazania Noachickie – nieznane przykazania chrześcijaństwa
W zeszłym tygodniu w synagogach odczytywano parszę Noach. Wszyscy znamy historię Noego i potopu. Natomiast niewiele osób wie co to takiego „przykazania noachickie”. Są to przykazania, które judaizm określa nazwą „Szewa Micwot Bnei Noach” (Siedem Przykazań Synów Noego). Gdyby tak przyjrzeć się tematowi, to okaże się, że przykazania te, to podstawa chrześcijaństwa.
