W newsie pt. „Izrael: Chrystus w Auschwitz. Kontrowersje wokół nagrania” możemy przeczytać, że Jerusalem Post umieścił informację o krótkim filmiku, nagranym przez Żydów mesjanistycznych, noszącym tytuł: „Ten Żyd Umarł Za Ciebie”.
Warto zwrócić uwagę na termin publikacji. W Wielki Piątek chrześcijanie upamiętniają męczeńską śmierć Jezusa. Niestety w Polsce, jak i w innych krajach katolickich Wielki Piątek nie jest dniem wolnym od pracy. Kraje protestanckie nie pracują w ten dzień.
Przyglądnijmy się pokrótce historii tego dnia.
Zgodnie z biblijnym nakazem Mesjasz Jeszua, kazał poczynić uczniom przygotowania do obchodzenia Paschy, która wypada 15-go dnia miesiąca nisan (pascha, to słowo pochodzenia aramejskiego, odpowiednik hebrajskiego słowa pesach, oznaczającego: obejść, przeskoczyć, przejść obok, ominąć). Dzień wcześniej, 14-go nissan zabijano baranki pasachne. Istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, że Jeszua antycypował (przewidując, wyprzedził to, co ma dopiero nastąpić) to święto, nauczając swoich uczniów jego mesjańskiej symboliki, która wypełniała się na ich oczach. Dawno już zauważono, że albo spożył on wieczerzę paschalną, jak uczą ewangelie synoptyczne, albo 14-go dnia miesiąca nissan, kiedy zabijano baranki paschalne (czyli w dzień przygotowania) zawisł na krzyżu, a 15-go, kiedy przypada Pesach (wieczerza paschalna zaczyna się o zmroku, kiedy kończy 14-ty, a nastaje 15-ty nissan; do stołu zasiada się zapalając świece na rozpoczęcie 15-tego nissan), spoczywał w grobie, jak naucza Ewangelia Jana.
„Tak nadszedł dzień Przaśników, w którym należało ofiarować Paschę. Jezus posłał Piotra i Jana z poleceniem: Idźcie i przygotujcie nam Paschę, byśmy mogli ją spożyć. Oni Go zapytali: Gdzie chcesz, abyśmy ją przygotowali? Odpowiedział im: Oto gdy wejdziecie do miasta, spotka się z wami człowiek niosący dzban wody. Idźcie za nim do domu, do którego wejdzie, i powiecie gospodarzowi: Nauczyciel pyta cię: Gdzie jest izba, w której mógłbym spożyć Paschę z moimi uczniami? On wskaże wam salę dużą, usłaną; tam przygotujecie. Oni poszli, znaleźli tak, jak im powiedział, i przygotowali Paschę. (Łukasz 22: 7-13)
„Był to dzień Przygotowania Paschy, około godziny szóstej. I rzekł [Piłat] do Żydów: Oto król wasz! […] Tam to więc, ze względu na żydowski dzień Przygotowania, złożono Jezusa, bo grób znajdował się w pobliżu”. (Jan 19:14,42 BT)
Tej nocy, której Jeszua był wydany przekazał swoim uczniom informację o sobie samym, swojej mijsi i o swojej śmierci. Czytamy, że był świadomy swego losu:
„Naprawdę tak bardzo chciałem świętować ten seder z wami, zanim umrę!” (Łuk. 22:15 NTPŻ).
Żegnając się ze swoimi talmidim, mimo, że nie był to jeszcze czas spożywania baranka pesachowego, zasiadł z nimi do wieczerzy i odtworzyli wspólnie cały tradycyjny seder paschalny. Wtedy przedstawił im głębsze, mistyczne znaczenie tego święta. Choć widzimy, że dopiero po zmartwychwstaniu „otworzył ich umysły, tak, że mogli pojąć Tanach, mówiąc im: »Oto, co mówi: Mesjasz ma cierpieć i powstać z martwych trzeciego dnia, a w Jego imię nawrócenie prowadzące do przebaczenia grzechów ma być głoszone ludziom ze wszystkich narodów, poczynając od Jeruszalaim«” (Łuk. 24:47 NTPŻ).
W taki sposób, jeśli tak można się wyrazić, nastąpiła zmian optyki święta Pesach. Jeszua pokazał uczniom, że jest „naszą Paschą”, jak naucza apostoł Paweł: „Mesjasz bowiem został złożony w ofierze jako nasza Pascha.” (1 Kor. 5:7 NTPŻ).
Według tych słów upamiętnienie śmierci Jezusa winno być – i było do Soboru Nicejskiego w 325 roku n.e. – obchodzone w terminie żydowskiego święta Pesach. Chrześcijan, którzy, obchodzili to święto „razem z Żydami”, nazywano kwardodecymianami. Żydzi mesjanistyczni przywracają tę tradycję i głoszą śmierć Jeszui według kalendarza żydowskiego. (W tym roku, święto Paschy wypadło we wtorek 15-go kwietnia, a ponieważ, zgodnie z Księgą Rodzaju dzień rozpoczyna się wieczorem, 15-ty kwietnia rozpoczął się w ubiegły poniedziałek po zachodzie słońca). Społeczności mesjanistyczne wypełniają w ten sposób polecenie apostoła Pawła: „Albowiem ilekroć byście jedli ten chleb i ten kielich byście pili, śmierć Pańską opowiadajcie, ażby przyszedł”. (1 Kor. 11:26 BG). Niestety, Sobór Nicejski, obowiązek głoszenia śmierci Mesjasza, zamienił na głoszenie zmartwychwstania. Dlatego też w Polsce dniem wolnym od pracy jest nie Wielki Piątek, a Poniedziałek Wielkanocny.
Filmik można obejrzeć pod adresem http://thatjewdiedforyou.com lub na Youtube
